Jan upadał twarzą na ziemię i wzywał ducha ojcowskiego na pomoc. – Nic nie ujrzałem w pierwszej chwili: wspaniały niegdyś ogród wyglądał strasznie opuszczony i zaniedbany, ścieżki i ulice pozarastały bujną trawą, najpiękniejsze kwiaty podziczały pośród gęstych zarośli chwastów, rozmaite najszlachetniejsze krzewy skoszlawiały i skarłowaciały przez nikogo nie pielęgnowane i nie dozierane. Będziesz żył długie lata! - A jeżeli kto chce siłą żywego słowa, zwycięską i twórczą władzą panować nad tworami, niechaj rani togi, birety, niech zdepcze własną pychę, oczyści się z brudnych żądz chciwości, która kala jego serce; niech zwalczy własnych szatanów, którzy w duszy jego założyli swoją stolicę, a potem. Z tych półsłówek trzeba się było domyślać, że dokoła królewnej niewidzialne osnuwały się jakieś środki, aby nad każdym poruszeniem jej czuwać. Madera jest zbyt dobrze znana, geograf nie znajdzie tam nic dla siebie ciekawego; wszystko już napisano i opowiedziano o tej grupie wysp, które zresztą znajdują się już w zupełnym upadku pod względem uprawy wina, niema już prawie winnic na Maderze. Oświadczył, że teraz, gdy przetrząśnięto wyspy południowe, chciałby zbadać północne. Przytłoczyła ją masa wrażeń i oczy Porzyckiego tak uparcie w nią przez całą drogę wpatrzone. Nie rozumiał powodu zaprzeczeń,widział ją tam przecież,widzieli wszyscy i wypiera się tego. "Opowieść, o wspaniałych ideałach Braterstwa i Służby, o ludziach, którzy potrafią pięknie umierać i Pięknie Żyć" - takie zakończenie książki sprawia, że jest ona jednak - mimo śmierci bohaterów - wychylona ku życiu, nie jest więc epitafium dla zmarłych, lecz pamiątką dla żywych. II); 18 Ajas – najdzielniejszy po Achillesie wojownik; syn Telamona (stąd występuje często z przydomkiem Telamoński); drugi Ajas był synem Ojleja (stąd Ojlejczyk, Ojlejski), dowodził Lokryjczykami; 19 Odyseusz (Odys, Odysej, Odysseus – w poemacie pod tymi imionami) – król Itaki, bohater „Odysei", opisującej jego przygody podczas dwudziestoletniej tułaczki i powrotu do rodzinnej ziemi; był autorem podstępu z koniem trojańskim, (epizodu tego brak w „Iliadzie"); 20 król panujący Krecie – Idomenej; syn Deukaliona, wnuk Minosa; 21 Pallada – Atena, córka Zeusa, występuje jako Pallas; jest boginią wojny, stoi po stronie Achajów (Greków), szczególnie opiekuje się Odyseuszem; w mitologii jest boginią mądrości; 22 Hektor – najstarszy syn króla Troi Priama; najbardziej waleczny i najdzielniejszy bohater trojański; 23 pylijski naród – władcą był Nestor, syn Neleusa (w poemacie występuje jako Neleida, Nelida); najstarszy z wodzów greckich, którzy walczyli pod Troją; 24 Dryjant, Pejrytoj – olbrzymi Lapitowie z Tesalii; 25 Patrokl – Patrokles, najlepszy przyjaciel Achillesa; był synem Menojtiosa (występuje też jako Menojtida); 26 Posejdon – bóg mórz, wód, wysp i półwyspów; brat Zeusa, syn Kronosa; 27 Ajgajon – Briareus; sturęki olbrzym; syn Uranosa, boga Nieba; 28 Etiopowie – ciemnoskóry lud zamieszkujący południową część świata, szczycił się pobożnością,stąd tak częste odwiedziny bogów na ucztach u Etiopów; 29 Hefajstos – bóg ognia i piorunów, mistrz sztuki złotniczej, kowalskiej i snycerskiej; syn Hery i Zeusa, był autorem zbroi Achillesa; 30 upadłem na Lemnie – Hefajstos opowiada, jak Zeus zrzucił go z Olimpu, za to, że poprosił go o pomoc dla Hery; upadł wtedy na wyspie Lemmos, którą zamieszkiwali traccy piraci; 31 nektar – napój bogów (ambrozja); dawał im nieśmiertelność i wieczną młodość; 32 forminga – instrument muzyczny strunowy, podobny do lutni; być może również epos Homera był śpiewany przy wtórze gry na formindze; 33 Sen – bożek Hypnos, bóg snu, brat Tanatosa, boga śmierci, ojciec Morfeusza; Sen ma władzę zarówno nad ludźmi jak i nad bogami; 34 obuw – osłona na nogi, nagolennica; 35 Wieść, posłanka Zeusa – bogini wieści, pogłoski, posłanniczka Zeusa; 36 Aresowy rodzie – Ares, syn Zeusa i Hery; bóg wojny, rzymski Mars; 37 Not z Eurem – Notos, wiatr południowo-zachodni przynoszący zwykle mgły i deszcz; Euros wiatr wschodni; 38 Helena – córka Zeusa i Ledy, o którą toczy wojna trojańska; żona króla Sparty – Menelaosa, porwana przez Parysa, brata Hektora (por. panowie senatorowie nie słuchali,myśląc o czym innym – tłum drwił i śmiał się. - Po czwartej. Na próżno jed- nak oczekując mego powrotu,począł być niespokojny i złożywszy z podskarbim i innymi intrygantami radę,wysłał jedną znakomitą osobę z kopią artykułów przeciw mnie ułożonych. - A gdy chodzi o sztukę - mówił król nawiązując przerwana rozmowę - nie tak znów ubodzy jesteśmy, byśmy się aż trapić mieli, toć mistrza Wita piękne dzieła nie maja sobie równych. zresztą nie chcę dawać inicjatywy do gubienia jakiegoś zapewne biedaka, który zabija się pracą nad naśladowaniem cudzych podpisów. Nie musi się pan już zadręczać osobą Uahidy Villasante. - Aha, gadać nie trzeba, ino robić; ano, to dobrze. ” Panna Aleksandra polała łzami każde słowo listu, potem przypieczętowała go billewiczowskim sygnetem i sama wyniosła go posłańcowi. Oczy Jego patrzą, powieki Jego badają synów ludzkich. – Ale co po nim,gdy zwietrzeje i duch wieków z niego uleci! –A jak są pióra – prawi znów uczony –to i moja sława nie przepadnie,gdy księgę nową zamiast tej zgubionej napiszę. powstały dwie marki niemieckie: herein! ", co było znakiem,iż wnet kopiami zderzą. - Powiedz mi - nalegała dalej Ada - powiedz, czy to prawda jest, żeś ty przybył z moimi rodzicami z owej gwiazdy ogromnej, którą ty nazywasz Ziemią? Zastał obronę już słabszą, więc kandydaci aż pożółkli z zazdrości. - A teraz zasiądżcie spokojnie i posłuchajcie - zaczą znowu Ostroróg.