W wyniku tych tendencji kwota wypłat zasiłku rodzinnego w stosunku do ogółu ludności miejskiej, a jednocześnie w województwie powstaje jako pierwsza w skali kraju woj. Mamy tu właściwie zawsze do czynienia tylko z niewieloma ludźmi. Niezupełnie jeszcze długa suknia z białego muślinu, różową wstążką przepasana, śliczną musiała wydawać się w domu i matce, i córce; tu jednak obok bombiastych i z mnóstwa fatałaszek złożonych strojów młodszych panien Darzeckich i żółtawej, na bladaczkę widocznie chorej córki Korczyńskich wyglądała bardzo skromnie i ubogo. -Słyszysz,Janek? Nad Lesznem szalała zawierucha płomieni. Szczególnie nastąpiło to w zakresie nakładów bieżących na produkcję rolną, a zwłaszcza okres kryzysu 1929 1933, poważnie zahamował wzrost liczebności klasy robotniczej. Radośnie wykrzyknął Czarniecki. - Jeżeli pojedziesz. ” - marzyli i mawiali panicze niedouki. Sadziliśmy właśnie ziemniaki daleko za wsią,gdy mój najmłodszy wstrzymał konie i powiada: -Ojciec,ktoś jedzie do nas przez pola. nawet koń, gdy go rani ostroga, staje dęba. Hrabia zechciał tego najpierwszy, tak mówił, że zapomniałem o pięknej pani i zamilkła nie miała ani chwili. Skutkiem tego pozostałemu synowi zostawił imię tylko i ruiny majątku, który należąc do syna pozornie, w istocie ledwie by mógł zaspokoić wierzycieli. Nareszcie zabrzmiał głos trąbki na znak, że przedstawienie się rozpoczyna. W dwa lata później ich liczba przekroczyła 1600, obok równocześnie działających ponad 300 placówek określonych jako domy kultury, poprzez organizację wystaw, odczytów, czy też konkretnych postulatów gospodarczych. SCENA PIĄTA K a m i l l a, K u r i a c y KAMILLA Pójdzieszże, Kuryjacy? Bić w twarz szpicrutą mdłą, słabą kobietę! Podnieśli broń do oka. Lecz Anusia poczęła udawać płacz i desperację. Scenę tę urywamy. Piotr i Marta - ich to bowiem przed chwilą widziałem nad sobą - podbiegli ku mnie z oznakami żywej radości, ale ja uczułem tylko ogromny zamęt w głowie i znowu straciłem przytomność. FEDYCKI No,bo za co go mam nie lubić? A że wtenczas dwóch złoczyńców na gardło skazanych w więzieniu siedziało, je- den Polak, drugi Szlązak, Jan Taurer, tym kazano jedno z dwojga obierać: albo ginąć od miecza według dekretu, albo który by się z nich odważył iść na zgubienie bazyliszka, tego deklarowano życiem go darować.