Panna Malinowska pożegnała plenipotenta Solskich i w towarzystwie panny Howard poszła na drugie piętro. Tam jest ciemno i niewygodnie. To wymagało dużo czasu, dlatego zaproponowałem Winnetou: – Keiowehowie przybyli do Nugget-tsil przez prerię i wrócą pewnie tą samą drogą. Nie ma chyba większej istotniejszej radości, jak gdy otwiera się przed nami prawdziwie wielka dusza. –Tak jest – potwierdził hrabia. – Ale mylisz się,drogi Strączek. (po pauzie, z niesmakiem) Po co czytam? – Juści, duchowny jeden za drugim ujmować się musi, ale ja tego panu memu nie odniosę. Był w srebrnym worku pani Xeni, w worku, z którym się nie rozstawała. - Tak jest, Mistrzu. miałbym z takimi ludźmi robić sobie ceremonie? Jedni z rapierami przy ramionach, szyi i w godzinę później docinano ostatków. Teraz zaś sprawdziła się na nas dawna pogróżka naszych panów ojców i matek: Doznasz ty jeszcze, co to sypiać twardo i obchodzić się bez wygódek! Czyli mnie jednemu nie możesz powierzyć tej tajemnicy jakimś znakiem, snem, objawieniem? - Juściż to wiesz, spodziewam się. Widzieli więc porwanie z Medinet-el-Fajumu i straszną drogę na wielbłądach przez pustynię - i Chartum, i Omdurman, podobne do piekła na ziemi - i złowrogiego Mahdiego. Ale bez okazji nie zwykli byli upijać się,szanowali w sobie dostojność gospodarzy zamożnych i prowadzących się uczciwie,ojców rodzin i byłych lub teraźniejszych urzędników gminy. – Cierpisz nareszcie, ty, szczęśliwa istoto, i prosisz, abym ulżyła twemu cierpieniu! Wchodząc podniosła ciężkie, nieustanne szukanie. Niech wstanie! PAWŁOWA Bo ja mówiłam, że kto ślepy, to i tak ślepy, choć to założy, a śkiełka to nie od tego, żeby widzieć lepiej, ino żeby się oczy nie psuły.